Poslušavši riječi Hristove, apostoli se vratiše po Njegovom Vaznesenju, u Jerusalim i tu na molitvi sačekaše silazak Duha Svetoga. Deseti dan po Hristovom Vaznesenju, pojavio se Duh Sveti u vidu velike plamene buktinje i razdijelio se plamenim jezicima na sve apostole. Tada oni dobiše čudesne moći, između ostalog moć da govore mnogim jezicima i da čine čudesa.
Mnogo ljudi tada povjerova u Hrista i krstiše se u Njegovo ime.
Crkva praznuje ovaj događaj u 50-i dan posle Vaskrsenja ili 10-i dan posle Vaznesenja Hristovog (Spasovdan) i zove se “Duhovi” ili “Trojice”.
Za ovaj praznik se u našim hramovima služi Sveta Liturgija, unosi se svježa trava i cvijeće i posle molitve klečeći i moleći se Bogu, pletu se vijenci, koji se odnose domovima i stavljaju pored slavskih ikona u kući i kandila.
Hrišćani ovaj praznik slave i kao dan „rođenja Crkve“ budući da Dijela Apostolska donose da su apostoli puni Duha Svetoga govorili tako da su ih mogli razumjeti ljudi svih naroda i jezika, a mnoštvo se „dalo krstiti te su primili Duha Svetoga“. Inače to je i jasno otvaranje spasonosnog poslanja Crkve prema svima a ne samo prema Jevrejima.
Ovaj praznik slave katolici, pravoslavci i mnoge druge hrišćanske crkve.
Vjeruje se da u periodu prije i poslije ovog praznika vladaju moćne energije. Običaj je da se obilaze manastiri, što bi naročito trebalo da čine osobe koje traže oprost grjehova ili lijek za bolest
Dobro je, kako tvrde upućeni, iz tih manastira ponijeti osveštanu vodicu jer u narednih godinu dana obezbjeđuje harmoniju u domu.
Dva dana ranije, pre Duhova, na groblju se održavaju takozvane otvorene zadušnice. Vjeruje se da se u tom periodu “otvaraju” grobovi i da se može razgovarati sa mrtvima. Običaj je i da se na samoj humci poslužuje hrana (panaija) za dušu umrlog.