Džozef Pristli otkrio je kiseonik prvog avgusta 1774. godine. Pristli je bio britanski hemičar, pisac, učitelj i političar, rođen 13. marta 1733. godine.
Nakon što se 1765. godine sreo sa američkim državnikom i naučnikom Bendžaminom Frenklinom, Džozef Pristli, koji se do tada naukom bavio samo iz hobija, počeo je da vrši eksperimente sa elektricitetom. Naredne godine, njegovi saradnici su toliko bili impresionirani njegovim otkrićima da su ga izabrali za člana Kraljevskog društva u Londonu.
Nakon toga, Pristli je svoja interesovanja usmjerio na hemiju. Za kratko vrijeme je otkrio nekoliko gasova, uključujući i amonijak i azot-suboksid (gas za smijanje). Čak je pomiješao ugljen-dioksid s vodom i prvi napravio gaziranu vodu.
Godine 1774, dok je u južnoj Engleskoj vršio eksperimente, izolovao je izuzetan gas zbog kojeg svijeće jače gore. Kasnije je u jednu posudu u kojoj se nalazio miš sproveo nešto tog gasa. Miš je živio duplo duže nego da je u posudi bio običan vazduh. I Pristli je udisao taj gas i rekao da mu je „neko vrijeme u grudima bilo lakše i prijatnije“.
Džozef Pristli je otkrio kiseonik, međutim, on je smatrao da je otkrio običan vazduh u kom nije bilo flogistona, navodne supstance za koju se mislilo da sprečava sagorijevanje. Iako je Pristlijev zaključak bio pogrešan, mnogi ovo otkriće smatraju „krunom njegovog stvaralačkog rada“.
Njegova otkrića i rukopisi su uticali na razumijevanje uloge vlasti, prirode Boga, pa čak i vazduha koji udišemo.
Bilo da je pisao o nauci ili religiji, odbacivao je hipoteze i tradiciju, a tragao za činjenicama i istinom.
Podržavao je Francusku revoluciju i suprotstavljao se trgovini robljem. Na polju političkih nauka, unaprijeđivao je slobodu govora, vjeroispovijesti i obrazovanja. Emigrirao je u Ameriku 1794. godine, gdje je za nepunih deset godina umro.
