Episkop budimljansko-nikšićki Joanikije služio je svetu arhijerejsku liturgiju u Manastiru Preobraženja Gospodnjeg na planini Somini u Banjanima. Vladici je sasluživalo sveštenstvo i monaštvo, a u liturgiji je pojanjem učestvovao Crkveni hor „Prepodobne mati Angeline“ kojim rukovodi profesor Ana Bojić. Preobraženski manastir u podnožju Somine, u mjestu Hercegove Luke, sagrađen je 2001. godine kada je i osveštan. U sveti presto ugrađeni su djelići moštiju Svetih mučenika prevlačkih monaha koji su od strane Latina potrovani 1452. godine. Besjedeći vladika Joanikije kazao je da je Somina „visoka gora“, koja liči na goru Sinajsku.
“Ova gora je i ranije bila poznata kao utočište, pribježište, mnogi su se ovdje izliječili od raznih bolesti. Odavno je bila oznamenjena kao gora sveta i Božja, pa je sa izgradnjom ovog manastira ona zaista postala sveta, naročito od kada su se nastanile sestre monahinje, koje neprestano Bogu služe”, rekao je vladika.
Sominski manastir gradila su bratstva Banjana i Oputnih Rudina, uz pomoć prijatelja i ljudi dobre volje. Podignut je za napredak potomstva i pokoj duša postradalih za vjeru pravoslavnu.
“Mi možemo mnogo da naučimo i o životu i o svojoj vjeri ako samo gledamo i pratimo praznike, ako učestvujemo u životu crkve, a sve ono što pročitamo i što čujemo služi nam kao objašnjenje onoga što se događa u crkvi. A od toga nam mnogo zavisi, jer vjera daje smisao svemu”, besjedio je episkop Joanikije.
Sabor u Somini, kako je kazao, slika je sabora svih Svetih, praznika koji smo nedavno obilježili, a u kojem se vidi smisao Hristovog dolaska u ovaj svijet. Svi Sveti su oni, rekao je vladika, koji su primili osvećenje, a to su svi oni koji su „kršteni, jer je krštenje – osvećenje duše i tijela, i iscjeljenje, očišćenje od praroditeljskog grijeha i sjedinjenje sa Hristom, naročito kada shvatimo da je krštenje temelj za sve ostale Svete tajne“. Sveto pričešće je vrhunac svega, osvećenja i sjedinjenja sa Hristom, ali smo mi hrišćani zbog sopstvenih grijeha to obesmislili.
“Malo njih je prihvatilo zakon ljubavi Hristove kao smisao života i djelanja, malo je onih koji su stvarno prihvatili jevanđelje. Opet se hrišćanstvo svodi na mali broj hrišćana, iako su mnogi kršteni, ali je mali broj onih koji stvarno vjeruju i koji ne propuštaju sveta bogosluženja, jer shvataju da su bogosluženja izvor duhovnih darova koje primaju, da je to voda živa koja obnavlja dušu i tijelo i smisao našeg života”, istakao je vladika Joanikije.B.B.Lijek za dušu i tijelo
Gradnja manastira počela je 1996. godine kada je temelje osveštao mitropolit Amfilohije, a 2001. sagrađenu svetinju osveštao je episkop Joanikije. Dio imanja darovali su Tomo i Novica Baćović za dušu sina i sinovca Miodraga koji je poginuo u minulom ratu. Čuvari svetinje su monahinje Sinklitikija i Bosiljka, koje u toj pešteri, gdje je nadmorska visina oko 1.600 metara, uzdižu molitvu Bogu. Za sabranje pripremile su trpezu ljubavi kojom rado dočekuju svakog. Osim lijeka za dušu, koji pruža boravak u manastirskom kompleksu, zahvaljujući trudu sestara i darovima koje od Boga imaju, tu se mogu naći i ljekoviti i kozmetički preparati koje one na tradicionalan način prave od planinskog bilja.
Izvor: Dan