Sima Pandurović, srpski pisac, umro je na danađnji dan, 28. avgusta 1960. godine, jedan od osnivača srpske moderne. Filozofski fakultet je završio u Beogradu, bio je gimnazijski profesor u Valjevu i Beogradu, uređivao je više časopisa, od kojih je najznačajniji “Misao”.
Kritika je oštro reagovala na njegovu prvu zbirku pjesama “Posmrtne počasti”, prožetu pesimizmom, u kojoj je dramatično opjevao bolnu tragediju ljubavi, duševne krize i gorčine, nespokoj i pobunu i osjećanje smrti. Kasniji stihovi su misaono složeniji, ali i u njima preovladava rezignacija. Ispjevao je i niz rodoljubivih pjesama. Prevodio je s francuskog i engleskog jezika – posebno su vrsni prevodi djela Viljema Šekspira.
Ostala djela: zbirke pjesama “Dani i noći”, “Okovani slogovi”, “Stihovi”, “Pesme”, knjige eseja “Razgovor o književnosti”, “Ogledi iz estetike”.
