Švedski hemičar, pronalazač dinamita Alfred Bernard Nobel preminuo je desetog decembra 1896. godine.
Nobelov otac je bio inventivan inženjer koji je mnogo putovao. Porodica se preselila u Rusiju 1842. Godine, gdje je Nobelov otac nadgledao proizvodnju podvodnih mina koje je sam izmislio i gdje su Alfreda podučavali privatni učitelji; njegove studije su obuhvatale hemiju i pet savremenih jezika.
Godine 1850. nastavio je studije hemije u Parizu, a zatim putovao i po Evropi, prije nego što je posjetio SAD da bi radio s Eriksonom, švedsko-američkim pronalazačem brodskog propelera.
Godine 1859. vratio se u Rusiju, a zatim u Švedsku. Veoma ga je interesovala, kao i njegovog oca, upotreba eksploziva u građevinarstvu, posebno na američkom tržištu u razvoju.
Godine 1865, počeo je da proizvodi gliceril-trinitrat, ali je u rukovanju eksplozivnom tečnošću dolazilo do nesrećnih slučajeva; iste godine njegova fabrika je odletjela u vazduh, uz pet smrtnih slučajeva, uključujući i njegovog brata Emila.
Godine 1866. je otkrio da je eksploziv bezbijedan ako ga apsorbuje kiselgur (infuzorna zemlja); mješavina je prodavana u šipkama premazanim voskom, kao „dinamit“.
Godine 1875. pronašao je eksplozivni želatin ili gelignit, čak i bolji eksplozivni agens; a profitirao je iz naftnih polja koja je posjedovao u Rusiji.
Njegovi pronalasci su bili raznovrsni i pokriveni sa 355 patenata. Njegovo bogatstvo bilo je ogromno i veliki dio je ostavljen Fondu za dodjeljivanje Nobelove nagrade. U periodnom sistemu elemenata, hemijski element sa rednim brojem 102 je po njemu dobio ime nobelijum. Umro je 1896. godine u svojoj kući u San Remu, u Italiji.