Korupcija se definiše kao zloupotreba službenog položaja ili povlastica radi sticanja koristi, često na štetu opšteg dobra i integriteta društva. Neovisno od ekonomskog, političkog, kulturnog, etičkog aspekta društva u kome se dešava, ona je pogubna za sve sve njegove članove.
Nazivamo je društvenim fenomenom koji se može razviti čak i opstati u svim sistemima, profesijama i ticati se svih pojedinaca.
Nažalost, korupcija u našem društvu nije djelo koje se često može naći kao tema, češće je tabu. Nije zastupljeno i u sudskim zapisima, njihovi tragovi se vještvo prikrivaju i najčešće ne dolaze do lica sudske pravde. Upravo to predstavlja glavnu kariku koja suspenduje otkivanja i kažnjavanje iste.
Kako bi mogli biti borci protiv korupcije, neophodno je umjeti prepoznati je. S tim u vezi, važno je znati da postoje sledeći oblici korupcije:
Finansijska korupcija-sticanje novca kroz mito ili pronevjeru istog.
Politička korupcija-korišćenje sopstvene političke moći radi sticanja koristi, najčešće manipulacijom izbora i izbornom voljom građana.
Birokratska korupcija- nepravedno kotrolisanje i usmjeravanje procesa u cilju sticanja lične koristi, najčešće finansijske.
Sistemska korupcija- korupcija unutar sistema kao što su pravosuđe, obrazovanje i zdravstveni sektor.
Posljedice su mnogobrojne, teško dokučive i nadoknadive. One najčešče, najbrojnije su sledeće:
Ekonomske- sprečava ekonomski rast, suzbija rasvoj ekonomskih investicija, dovodi do povećanja trošova.
Društvene posledice- društvena nejednakost sa izraženom nepravednošću, nedostupnost javih procesa građanstvu.
Političke posledice- integritet političke scene dovodi u upitan položaj, nema integriteta vlasti, destabilizacija političkih procesa
Moralne/etičke posljedice- nejadnokost među građanstvom, urušavanje etičkih/moralnih standarda.
Kada prepoznamo i odvažimo se da krenemo u borbu protiv korupcije, proces je sveobuhvatan i kordinisan, unaprijed isplaniran. Koraci koji nas čekaju na putu suzbijanja korupcije su sledeći:
Transparencija – transparenat rad institucija, laka i praktična dostupnost informacijama, podacima rada državnih institucija.
Sankcije – kazne za koruptivna djela i tačna sprovođenja zakona
Edukacija- znanje posledicama korupcije kroz edukaciju građana ali i medija ili institucija čija je nadležnost.
Autonimija institucija- samostalnost i neosporna pravičnost istih, koje će građanstvu uliti povjerenje ali prije svega biti intitucije od značaja kakvo im pripada.
Činjenica koja ukazuje da je korupcija odluka i stvar djelovanja svih, ne smije biti izuzeta iz misljenja bilo koga. Zato je osviješćenost i edukacija na ovu temu neophodna svakom građaninu.
