Aranđelovdan je hrišćanski praznik koji se proslavlja 21. novembra (8. novembra po starom kalendaru). Po broju ljudi koji je u srpskom narodu slavi kao svoju krsnu slavu, ona se nalazi na drugom mjestu.
Još od davnina ljudi su praznovali anđele, jer po Starom zavetu, kada su ljudi odstupili od Boga, počeli su se klanjati stvorenjima Božijim, stvarajući od njih idole i prinoseći im žrtve.
Pagani su ih nazivali bogovima i stvoriteljima svega vidljivog i nevidljivog. To je bilo veoma rasprostranjeno za vrijeme svetih apostola.
Četiri do pet godina pre Prvog Vaseljenskog sabora na Laodikijskom pomesnom Saboru svetih otaca, prokleto je takvo poštovanje anđela i predato anatemi, te je po 35. Pravilu uvedeno kao blagočestivo i pravilno poštovanje i praznovanje svetih anđela, kao služitelja Božijih i hranitelja roda ljudskog. Određeno je da to bude u novembru, jer je novembar deveti mjesec, posle marta, kada je stvoren svijet, zbog devet anđelskih činova koji su najprije stvoreni.
Devet anđelskih činova opisao je učenik Svetog apostola Pavla, Sveti Dionisije Aeropagit u svojoj knjizi „O nebeskoj jerarhiji“ i oni su sledeći: šestokrili serafimi, mnogoočiti heruvimi, bogonosni prestoli, gospodstva, sile, vlasti, načala, arhangeli i angeli.
U toj strogoj anđelskoj hijerarhiji, gdje vlada savršena jednodušnost u poslušnosti nižih činova višim, za vojvodu je izabran Arhanđel Mihailo, jer je svojim djelovanjem spasao mnoge anđele otpale od Boga, koje je Lucifer povukao sa sobom u propast. Uvijek se javljao na mjestima na kojima se javljala i Bogorodica, tako da predstavlja nebesku silu i zaštitu na zemlji. Svaki narod ima svog anđela hranitelja, zapravo, svaki hrišćanin ima svog anđela hranitelja i čuvara, te stoga moramo imati na umu da, šta god činimo ili mislimo, javno ili tajno, to činimo u prisustvu svog anđela. A na dan Strašnog Suda sabraće se ogromno mnoštvo anđela nebesnih oko prestola Hristova i objaviće se djela, riječi i misli svakog od nas, a tada neka nas Bog pomiluje i neka nas spase molitvama Svojim, sveti Arhistratig Mihail i bestjelesne nebeske sile.
Arhanđel Mihailo je predstavljen kako u svojoj desnoj ruci drži koplje kojim popire Lucifera, a u levoj palmovu grančicu. On se smatra čuvarem vjere pravoslavne i borcem protiv jeresi. Postoji vjerovanje i običaj kod mnogih hrišćana koji slave svetog Mihaila, da, pošto ga smatraju živim svetiteljem, ne sprema se žito, što je neopravdano i netačno. Neophodno je pripremiti žito za slavu, jer se žito priprema za duše predaka, a ne za dušu sveca, koji je pred Bogom živ.
Da li će Aranđelovdan biti proslavljen uz posnu ili mrsnu trpezu, zavisi od toga na koji dan pada. Ako pada u srijedu ili petak, onda treba da bude posna, a žito je obavezno. Po narodnom vjerovanju slavi se i jesen zato što je kad su sveci dijelili uloge, Arhangel Mihailo dobio jesenje i zimsko vrijeme – vrijeme zime i zimskih teškoća. Govori se da u ovo vrijeme Arhangel luta svijetom obučen u prosjaka da izgrdi nevjernike i pomogne nevoljnicima. Kaže se da kakvo je vrijeme na Aranđelovdan, tako će biti tokom cijele zime i proljeća. Bolesnici ovog dana ozdravljaju. U nekim krajevima Srbije, Mihailo se slavi i kao zaštitnik stočara jer se vjeruje da samo on može otjerati vukove.
Zanimljivo je da se na Aranđelovdan 1960. godine rodio, nagovještavajući samim danom rođenja arhangelsku vatrenost u službi i ljubavi prema Bogu, novomučenik Hariton Crnorečki. Manastir Crna Reka i Manastir Svetih arhangela kod Prizrena, u kojima je monahovao, posvećeni su Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu. Aranđelovdan je slava Manastira Grabovac.